Urodził się 13 grudnia 1891 w Krasnem w okolicach Lublina.
Jako dziecko wstąpił do teatru objazdowego, gdzie nauczył się śpiewu i gry na różnych instrumentach. W trakcie odbywania służby wojskowej był członkiem orkiestry garnizonowej. Po zakończeniu I wojny światowej przyjechał do Warszawy i podjął pracę jako pierwszy waltornista ówczesnego Teatru Wielkiego Opery Stołecznej. Koncertował w kraju i za granicą, wykładał w konserwatorium. Za osiągnięcia artystyczno-muzyczne został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Krakowa, gdzie podjął pracę w zespole Filharmonii Krakowskiej. W 1952 związał się z nowo powstałą Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie pod dyrekcją Stefana Rachonia. Współpracował z Teatrem Wielkim, z Operetką Warszawską, grał w wołomińskiej Orkiestrze Dętej. Na emeryturę przeszedł w 1965 r.
Zmarł nagle w lutym 1974 mając 83 lata. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Kobyłce.
