Urodził się 8 października 1817 w Raguhn, koło Dessau (Niemcy, Saksonia-Anhalt). Jego ojciec – Friedrich Pohle – był szefem zakładu gastronomicznego i prowadził gospodę Pod czarnym orłem w Raguhn, matka Rosine z domu Franz (inne źródła wymieniają: Rosalie z domu Zwarg). Nauczycielem Pohle'a był prawdopodobnie muzyk miejski z Raguhn – Johann Gottfried Ludwig Fuchs, którego syn – Christian Heinrich (1791-1849) był waltornistą orkiestry Gewandhaus w Lipsku w latach 1808-1814.
W orkiestrze Gewandhaus Pohle pracował od 15 września 1841 do 15 lutego 1853. Przejął stanowisko pierwszego waltornisty po C.G. Pfau. 25 lutego 1850 roku wykonał Konzertustück für 4 Hörner Roberta Schumanna - współwykonawcami byli: Joseph Jechnichen, Eduard Julius Leichsenring i Carl Heinrich Conrad Wilke. Utwór ten przeznaczony był przez kompozytora na róg wentylowy, jednakże Pohle wykonywał wtedy partię 1. rogu na instrumencie naturalnym. Na jednej z kolejnych stron koncertu widnieje notatka: „za trudne, za długie”. Koncert ten był wykonywany przez Pohle'a jeszcze kilkakrotnie: 20.09.1868, 24.07.1870, w październiku 1871 w Sonderhausen, a także 7.12.1872 w Lipsku (solistami byli wtedy: Pohle, Bauer, Franke i Barthel).
Obok Konzertustück für 4 Hörner Roberta Schumanna Pohle występował również jako solista Gewandhaus'u w następujących utworach:
Peter v. Lindpaintner – Romanze und Rondo für Waldhorn (23.12.1841)
Heinrich Fuchs – Concertino für Waldhorn (23.03.1843)
Carl Eisner – Concertino für Waldhorn (17.02.1848)
Adolphe Adam – Concertino für Waldhorn (17.01.1850)
27 października 1844 roku w Raguhn wziął ślub z Dorothee Louise Pauline Rogge. 23 listopada 1852 roku Pohle ubiegał się o posadę na stanowisku I waltornisty kapeli dworskiej w Sonderhausen. W liście polecającym, kapelmistrz teatru w Lipsku Josef'a Netzer napisał: "Pan Pohle, lat 24, z żoną i czwórką dzieci pragnie dożywotniego uposażenia w wysokości 450 talarów oraz uzyskania tytułu muzyka kameralnego, z racji, iż 20 lat grał na stanowisku I waltornisty i jeśli nie będzie posiadał wystarczającej sprawności by grać dalej, mógłby on przejść na skrzypce, na których bezustannie ćwiczy." W roku 1853 wyjechał do Sonderhausen.
W 1872 roku uzyskał tytuł kammervirtuos (solista - kameralista).
Zmarł 30 października 1875 roku w Sonderhausen (Turyngia, Niemcy).
Gusiawalt
źródło: www.french-horn.net
artykuł został nagrodzony
w konkursie z okazji 5. rocznicy
serwisu waltornia.pl
