Zygmunt Halamski

Urodził się 26.06.1935 w Essen (Niemcy). Miastem w którym wychował się i dorastał był jednak Wałbrzych (dzisiejsze woj. dolnośląskie). Tam też ukończył średnią szkołę muzyczną. Po ukończeniu szkoły średniej prywatnie uczył się u Maksymiliana Zimoląga we Wrocławiu.

Pracę zawodową rozpoczął około 1958 w Filharmonii Wrocławskiej - początkowo jako zastępca 1 głosu a od 1960 na stanowisku pierwszego waltornisty. W 1961 został muzykiem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, od 1967 jako solista. Na początku lat siedemdziesiątych wykonał partię 2 waltorni w Konzertstück für 4 Hörner und orchester F – dur op. 86 R.Schumanna, z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej Filharmonii Górniczej (dziś Zabrzańskiej) pod dyrekcją Konrada Bryzka.

Prowadził ożywioną działalność kameralną -  był  długoletnim członkiem kwintetu dętego NOSPR. Zespół ten często koncertował zarówno w kraju jak i za granicą oraz dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji. W 1994 zakończył pracę w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia, do końca realizując partie pierwszej waltornii. W trakcie ponad 33-letniej pracy w NOSPR dokonał licznych nagrań muzyki symfonicznej i kameralnej dla Polskiego Radia, nagrań płytowych i muzyki filmowej. Po krótkim pobycie na emeryturze, w 1996 roku ponownie podjął pracę w Filharmonii Śląskiej w Katowicach jako zmiennik pierwszego waltornisty. Działalność artystyczną zakończył ostatecznie w 2002 roku.

Zmarł w październiku 2005.

Z.Halamski, A.Przybyła: J. Haydn - 12 Nokturnów.mp3 - demo