Początki Orkiestry Dętej w Łubnicach sięgają lat siedemdziesiątych XIX wieku, gdzie według wspomnień przekazywanych z pokolenia na pokolenie właśnie wtedy niejaki Wojciech Polus z Koloni Dzietrzkowice założył w Łubnicach zespół.
Brak wiarygodnych dokumentów na ten temat nie pozwala, aby ta data była datą, która zapoczątkowała istnienie Orkiestry Dętej w Łubnicach. Za datę powstania uważa się rok 1916, kiedy to mieszkaniec Wójcina – Piotr Mendel młody, zapalony muzyk, organizuje w niedzielne popołudnie 12 młodych ludzi, chcących się uczyć grać na instrumentach. Koszt nauki i zakup nut wynosi 1 rubla miesięcznie od każdego adepta muzykowania. Instrumenty każdy z chętnych, musiał posiadać własne. Zajęcia odbywały się trzy razy w tygodniu. Są to dane z Kroniki Orkiestry Dętej zebrane po II wojnie światowej. Powstanie Zespołu w czasie, kiedy Polska nie istnieje na mapie świata, a już 3 rok trwają działania wojenne, dowodzi dużej potrzeby muzykowania w śród młodych ludzi w Łubnicach, oraz tworzenia jego trwałych form. Oficjalną działalność zespół rozpoczyna po 3 latach nauki, już w niepodległej Polsce w 1919 roku. Wiek muzykantów to 18-20 lat. Orkiestra zaczyna intensywnie i wszechstronnie rozwijać swoją działalność. Dużą pomocą – głównie finansową w okresie międzywojennym służył Orkiestrze ks. Alojzy Halama. We wrześniu 1939 roku Łubnice zajmują hitlerowcy. Orkiestra zawiesza swą działalność. W niedługim czasie po wyzwoleniu, po powrocie mieszkańców do Łubnic Antoni Glapa zwołuje orkiestrantów i po sześcioletniej przerwie zespół wznawia swoją działalność. Powyciągano z kryjówek instrumenty i nuty i zaczęła się ponownie działalność która trwa nieprzerwanie po dzień dzisiejszy.
